güz yanığı
olmuyor ….. susuyorum
göğsümde karıncalar yuva yapıyor kış gelince tüm uğultularıma rağmen kemirecekler içimi benden yuva da olmaz ya şaşırıyorum tarladan çocuk sesleri şeker pancarı biraz nane kokusu kamyon arkasında unutulmuş küçük bir kızın düşlü gözleri nasırlı eller geliyor yatağımda uyuyan benliksizin gözlerinin önüne hayat ne kadar da kolay uyurken anladım evdeyim yine hayal kırıkları galerilerden topladığım birkaç hurda tablo dijital fotolar ve gülümseyişler uzaktan kumandalı araba getirmişim bu ara her şeye gülüyorum hayatımı topluyorum da bir ben bile etmiyorum |
hayatımı topluyorum da
bir ben bile etmiyorum
çok güzeldi...giriş...ve final tüm derinliği ile düşündürdü...kutlarım...saygılar