kirpi
Yol kenarında
ölü bir kirpi gördüm, gideceği yere varamamış, ve sona geldiğinin farkında yüzüne çivilenmiş şaşkın bakışıyla yatıyordu, o gün yolun karşısına daha dikkatli geçtim. Ertesi gün aynı yerdeydi, etrafa baktım, ölü kirpiyi kimse sahiplenmek istemiyordu. Şöyle bir bakıp yanından geçiyorlardı. Diğer gün ve ondan sonraki gün hala oradaydı… Üç gün sonra üzerine güneş sıçramıştı, ağır bir koku sarmıştı etrafı, insanlar rahatsızdı, etrafa bakıyor, kokunun kaynağını merak ediyorlardı. Ve tam bir saat sonra geri döndüğümde kirpi gitmişti. Kokmadığı sürece herşeye tahammülü vardı insanların… |