eylül hatırasıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın eylül yağmur’a...
minik bir hediye:) Önce camları kapat eylül Sesim çatallanıyor seni görünce Bir de ç o k ü ş ü y o r u m. Gittiğinde Sarı bir yaprak olup düştüm Bilmediğim bir sokağın ortasına Tanımadığım ayakların altında ezildim de Bir sen basmadın üstüme Kesiğini üfleyen kağıdın yelpaze haliydin Uf olan yerlerime üfledin rüzgarınla Geçmedi acım. Belki de öpmeliydin kanayan yerlerimden Oysa ne titizdin Öpmezdin hiçbir rujlu dudağı Muhtemelen kan da tutardı Yine de cinayet mahallinde gezerdin Baştan sona ironiydi gelişin Gidişin ? Birkaç sen sonrasıydı Tüm sarıları çıkardım dolabımdan Ahmet’in kitaplarını da kaldırdım Hepten de kıyamadım hüznüme Masanın üstünde duruyor hala ‘’Dört mevsim sonbahar’’ |
o yüzden duble sevdim prensesim...