tünüyor üzerime yine gardiyan kostümlü şehir bozuk plak gibi basıyorum dünlere ürperti klonluyor sesim ya anlatamazsam diyorum ya doymuşsa nehir üşüyorum sanki san ki geçtim yine gölgemi açık ara hadi kapat gözlerini ya da göm derin bir uykuya bak denize giriyorum yine yakamozların koynuna dilimde eskiden kalmış pastel bir şarkı
sensizlik proletarya proletarya…
olmaz ama beceremezsin sende harfleri kandırırsın sadece duyuramazsın sesini kendine bile aşk açlıkla ilintili ya açık yara iltihabı hani sus deme şimdi biliyorum adıma ki konuşkan suskunluklara tutunmak en büyük felaket anıları öldürmekse unutmak dileksiz yıldızlarla söyleşmek öykünmek bile bereket
bir yağmur fısıltısı say sesimi sarmış ellerim ellerini algın bir sıcaklık ensende tenine değen ıslaklık eskiden çıkar pelerinini ser kumlara kapkara gözlerin yıkasın bedenimi soyun bir gecelik kendinden
ama unut deme bana umut artık ellerimize değmeyecekse de bu kadarmış demeyeli en azından yaslanıp kaderin istinat duvarına arada bindir diline beni bildiğin sitemleri boca ederek bile olsa da kızgın bir boğa gibi değsin nefesin eni boy ederek yaşanmaz unutma!
arada al eline beni istersen kapat gözlerini yeter ki değsin tenin tozlarıma afili bir cinnet haline bile razıyım içinden geçen tüm küfürlere yeter ki unutma yeter ki arada al eline çokça çiğnenmiş bir halıyı silkeler gibi!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Pastel Şarkı şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Pastel Şarkı şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.