İki kalp birbirine ram olsalar kayıtsız
Kurulan aşk mabedi yıkılır mı üstadım?
Yenmez mi kuru ekmek, hem susuz, hem katıksız?
Varlığa ve yokluğa bakılır mı üstadım?

Gözler ayrı olsa da aynı yöne bakanın
Karanlığa ışığı beraberce yakanın
Hayatın yatağında hep el ele akanın
Yüreğine ayrılık çakılır mı üstadım?

Gerçek sadakat olsa kalbinin akit pulu
Hep kendine yontmasa “Aşk” denilen okulu
Sence nefsi yenmese, her şey yense o kulu
Sınavdan hüsran ile çıkılır mı üstadım?

Adam, kendi değilken, mecnuna özenmese
Keremlik kolay sanıp ateşle bezenmese
Kadın da her gün ayrı maskeyle gezinmese
Üç günde “Bitti” deyip sıkılır mı üstadım?

İnan aklım almıyor düşün düşün şaşırdım
Desem “Ben hep kendimi yüce dağdan aşırdım
Ne bir insanı kırdım ne de sabır taşırdım”
İnanıp bana bir şan takılır mı üstadım?

Diyelim kırmadılar, benim gibi bir genci
Hatır için, dediler “Sen usta, biz öğrenci”
Verdiler bana şanı ve ben oldum birinci!
Yarınlarda başıma kakılır mı üstadım?


İHSAN TURHAN 16 Ağustos 2012 Perşembe