Öldü Diyecekler Belki’’Gelsin sana kavuşma günüm, onlar öldü diyecekler belki, o gün benim düğünüm.’’ Ben sana hiç aşık olmamışım biliyor musun? Ellerinin beni şekillendirmesini sevmişim Gözlerinin içimde açtığı aydınlıkta kaybolmuşum Seni seviyorum demek bir hata mı sence? Yoksa seni yaşamaya geç mi kalmışım ? Bir gün sana sıkıca sarılıp gözlerinden öpmeliydim Kırmızının tenine aşık olduğu o gün gibi yakıp Beyazın saflığında uyanmak kadar güzel yıllarda Hayata anlam katan düşlerin tutkusunda Sadece seni, ömrüm boyunca yaşamalıyım Doyasıya istemek bir hayatı , ömrümde Sen yakan , hasret çektiren, Yokluğuna savuran bir hiç gibi, Köşene çekilip acıyla kavrulan, Gözyaşlarının kuruduğunu hissedip, Sırf onu düşünüp içine kanayan, Kan kırmızısı gönül sancısı bir hikayesin. Yalana gerek yok sevgilim Çünkü yarına yürek yok bizde Ne konuşsun benimle Ne de içime bakıp sussun Sen nereye bakıyorsan bak Uzağımda ol, hisset , ama yaşama Tarif etmesi zor oluyor bazen Her gülüşünde açan gamzene gömülmek istedim. Hasretim dipsiz bir kuyu Beni oraya sen ittin Özlüyorum Her satırımda. Şiire düşen her hasret cümlesi seni anlatıyor aslında Yalvarırım bana öyle bakma! Nefret edemiyorum bir türlü anla Geceler, Sensizliğin dip noktası İntiharın eşiğinde sallanan beden benim, ruh senin. Ne çare son nefes çıkacak bir gün İşte o an Kavuşacaksın sevdiğine Yunus Özkan 13.08.2012 17:00 |
yüreğine sağlık..