Karaladığım onca şiirin bir nüsha’sını sakladığım yerlerden,
birer birer çıkarıp,
ateşe verip kor/unda sigaramı tüttürmek gibiydi Seni Sevmek...
Yağmur altında aç,
sefil , ürkek gözlerle açılacak bir el’i beklemek,
ve o el’e tutunup
dünyaya anlatacaklarımı tamda dilimden mırıldanacağım anda
fırtınanın kopmasıyla tekrar saklanmak tı Seni Sevmek...
Seni Sevmek,
gitti’mi o diye soranlara,
-Hayır buradaydı az önce demek...
Derdim yoktu diyebilmek ’Aşk’...
Bu yüzdendi uyumadan evvel her
gece ellerimi sema’ya açıp,
Rabbimden seni dilenmek...
Ve Seni Sevmek akrep’le yelkovanın tamda ortasında ,
çırılcıplak
zaman’a bırakılışımdı...
Geleceğin güne dek...! 07/08/2012