BİR YAZI YAZDIM SANA
bir yazı yazdım sana.. uzun değildi aslında...
ama çok şey anlatıyordu kelimeler... okudukça anlayacaktın herşeyi... avuçlarımızda bir kar tanesi gibi eriyip giden yaşamı.. anlayacaktın.. bir sevgi nasıl da sonsuz kere çoğalır insan yüreğinde... hiç bir şey bitmez.. kalır insanda... yaşananlar.. birbir çoğalır anılar denizinde... azalan yalnızca umutlardır.. neşesidir insanın.. gitgide azalır.. ve yüzündeki o tebessüm... biter bir gün... bir yazı yazdım sana... ama paylaşmadım... okumadım.. nice yazdığım yazılar ve şiirler gibi.. birdenbire karanlığı çeken bir ikindi güneşi gibiydin bir belediye otobüsünde içime çöken yalnızlık gibi düşündüm seni... yorgun argın oturduğum banklarda soğuk rüzgarlarında durakların yalnız bir sokak kedisi gibi zayıf bedenimle ve zehirli bir ok gibi yüreğime sapladığın sözlerinle ibret olsun diye yürüdüm kalabalıklar içinde saklamadım bir çift okyanus gibi yanan gözlerimi ve soğuktan titreyen ellerimi.... herkes görsün diye eserini... mutluluktan uçan, bir yaz güneşi gibi parlayan adamı ne hale getirdiğini... yitirdiğini... bitirdiğini... ve anlasın diye yağmurlar duysun diye rüzgarlar bilsin diye ağaçlar çığlık çığlığa haykırdım acımı uzun koridorlarında hastanelerin... ve kaygıyla bekledim bir hasta yakını gibi kendi kendimi... tutmak için ellerimi... götürmek için buralardan... bir yazı yazdım sana... göndermedim... Hakan Zengin |