Düşlerimizin Kıyımı
I
üç mevsim sonrası bir tadımlık nefesle başladı.... bizim çocuk sevişmelerimiz vardı asfalta düşen yağmurun silüetinde eriyen ruhlarımız güneşin şefkatli kollarında yeniden harlanırdı bizim düşlerimiz vardı turuncu renginde deniz kırıntıları yaksa da kanamalı yaralarımızı ilk dostun acısını sevmedik mi seninle II her şey doğru olmuş bana yanlış olanı sen anlat Mustafa neden günahlarından soyunanlar üşüyor ve neden ilk içinden göç ediyor insan suretine doğru mezarlıklar usta dolu Mustafa şimdi sor bana, gözlerin niye görmüyor diye ben sana söküğünü dikemediğim yüreğimi vereyim III kentlerimizi yağmaladı eşkıyalar önce parmaklarımızı kırdılar sonra dilini kestiler aklımızın kanı çekilmiş yüreğimizi astılar meydanlara denizlerin içinde boğulmadık biz kuruduk Mustafa VI kapısını aralıyorum çocukluğumuzun kimseler yok salıncaklar boş yerlerde, kan kaybından ölü düşlerimizin sıcaklığı var daha...... DenizeDenizden |
Tabi latife ediyorum da, sirrus bulutları serpişmiş masmavi bir gök ve tirşe mavisi bir deniz ufkunuzdan eksilmesin dilerim.