Dün Irmak dostum bugün Denizden gelen..
Dostlara dair duygularım sözkonusu olduğunda
söyleyeceklerim,harflere sığdırdığım gibi olmuyor işte..
Adanmış bir yüreğin saçlarına düşen yağmurları
ormanlar kıskanır ya hani,öyle kıskanıyorum gül şiiri(n)mi..
Haklıydım,biliyorsun..Denizden gelen denizin olmalıydı..
Bir düşün,öyle çocuksu,rengarenk hamurlardan şekiller yapar gibi,düşün..
Bundandır,öyle içten yaşam doğurması ellerinin..


Sekizinci peronda ray boyunca nasıl da hüzünlere
çarptığımı en iyi sen bilirsin..Bir de (.....)..
Herkesin birbirleriyle yalnızlık oynadığı bir zamanda,
yalnızlığı çileden çıkaracak kadardır üstüne
kapandığımız harfler,sence de öyle değil mi?..
Bu konuya dair söyleyeceklerimi susturmalıyım zira
Cumartesinin hatırı kalır..

Postacısını kaybetmiş bir zamanda sırt sırta veriyorum 'Bir yeni güle'..
Bak,yine hayta bir sonbahar gibiyim,yapraklarımı
savura savura döküyorum içime)..
Evrensel düşler,Su-da Yakamoz,saf acı,izdiham yaratan sevda ve
Cumartesi..Hakedilmiş bir hüzün herkese değmiyor yazık ki)..
Estetik bir kalkınma!özgüveni artsın gecenin,
kim bilir belki sabaha damarlarımıza coşkulu bir 'şiir' yürür..
Çok teşekkür ederim gülemeğine Denizden gelen dostum..
Yüreğin her zamanki gibi umutla ve aydınlık dolu olsun.

Formüllere,hesaplara,kurallara uymayan düşler insanlarına
bin selam olsun..