Işık geçen yüreğinden inandım aşkahani gök mavi olurdu yüreğinin tenhasında renkli uçurtmalarını koştururdun dünyanın kırlarında yorulmazdın yaşamaktan mirasların bilye olmadığı zamanlardı gözlerinde büyüyen yıldızları kim görebilirdi çocuklardan başka hani mevsim mart olduğunda yüreğimden yüreğine süzülen içimin mercanları serin bir denizde yüzerde ıslığında yenilenirdi rüzgar güneş saçlarını dağıtırdı gül pembe olurdu dağlar sen ellerine bakarken yüzünü görürdün avuçlarında yer gök maviydi o zamanlar hadi tut elimden bana bisikletli şarkılar söyle uzanalım sonsuz maviliklerine denizin gelirken gülüşünden getir düşlerimizden arda kalan ne varsa yüklen sırt çantana hadi atla kaçırmayalım baba vapuru ne kalır geriye gecmişin içinden yarın çıkarsa dd çok değerli seçki kuruluna, şiir adına teşekkürlerimle |