BİZ/SİZ OLUYORUZ..
Sıcak kışları soluyoruz, sırat köprüsünde.
Deccala inat, pençe dileniyoruz. Sevda küpünü arıyoruz, başkalarının yüreklerinde. Şimdi, ölüm senfonisinde yalnızlık çanları titrek. Biz/siz oluyoruz. Aşka gelmişiz belki ! Belki, musalla taşına uğur bürümüşüz. Bukle, bukle Buram, buram Vede sensiz. Gündüzün, gecesindeyiz Dualardan kaçış saatlerinde kör kütük sarhoşuz. İki adım ileri, bir adım geri Yanaşıyoruz aşkın rıhtımına. Aşikar ve leyla oluyoruz. Mürekkeplerin portresinden türüyorsun. Şahvet kokuyor gözlerin. Birazda, ürkek ceylan yansıması . Gönüllerin kutuplarında ayaz gecelerin şiirimsi kadını oluyorsun Sessiz ve suresiz. Katkı konulmamış bir sevda masalıdır bizimkisi. Zan etmelerin zanlısı oluyoruz ! Haydut çıkmazların direnç yağmurları. Bazen. Tamiri imkansızlaşmış kırık bir kalbin piri ,bilmişi. Bazen sende biz/siz oluoruz asil ve azade. VEYSEL DURMAZ |