BERDEL,BERDİL.
Üç kuruşa bağlamıştık,saki mayhoşluğunu gecemize.
Devrim başlamıştı aşkın hücra sokaklarında. Alnımız iki kelimeye Berdel, berdil... Gece soluk tarafımızdan koparırdı ayrılıkları. Renkler üveydi Sadakat ülkesinin kırlangıçlarıydı. Yıllar üveydi. Kırmızı yanaklıydı düşünmeler. Anneler üveydi. Aşklar bir başka babadandı. Kimsesizdi ayrılıklar. Gönül hücremizde yatalak kış mevsimi hastalığı. İllegal duruş sergiliyor yapraklar. Dallar gövdesinden kırılgan. Kavruk Küskün Kül ve kor. Usta ellerinde şimdi hayatımız İnceden, inceye işleniyoruz. Hicran doluyuz. Solukluyuz. Kibir mevsiminden . Kalanlardanız. Aşık şehirin sarhoşuyuz. Sevgiye dair aitlikler baltalanıyor gündüzden. Kefeni yırtık alaca bir sessizlik var şimdi. Gagası kırık yağmurun. Kursağından kalmışız. Aşkın üveyinden almışız. VEYSEL DURMAZ. |