...almaağacının dibindekimsedenbir zad ummayışınla yetginleşmiş,Sen. Yetginleresuçla-savab bir anlamdadır. Onlarınçekdiyi her birsoluk, savabdan artıkcabağışlanmaz suç sanılır. Zamanıngerçek boyası suçla süslenmişçünkü. İndiki savab dileyindedir, Sen.Çekme özlemini.Könlüm seninledirse savablarımsenin, suçlarınbenim olacak diye unutma suçlayoğrulduğumu sevdalım!

-Suçadlı bir yasa olmamış. Sen düşlerindeyasalaşdırırsan suçun olmuşluğunu!

-Suçbir nedendir, iyilikkazanım diye!

-Biz üz-üze, göz-gözepıçıldaşırıksa, kulaklarımızdırsuçlu. Yaşam
yolculuğundagözlerimizle dudaklarımızdırsuçsuz. Ancak dudaklarındansüzülecek umacaklar,gözlerin kazanacağısuçlar unudulmasın. Haçan könlündengüzellikle, iyilik keçir. Gönderkötülüklerini beniçin, iyiliklerimsenin olsun!

Sondileyin deyib susur Esengül.Düşlerin enuzaklığında. Yerle,zaman sevgi çakırını udkunursanki. İnanki düşlere dalmak,bir daddır bu ara. Ancak kapanıboralarda kalmak, zamandan gider.Sandım zaman, en deyerliyatırımdır sözle,iş boyu. İşde düşle,söz birleşemirse, vardır neden.

Eyerben, nedeninçözümünü özünde aramırsa-arıyamırsa,yalnız düş, gerçekdüşünce önündeanlamsızdır!
Düşünce yanıtlara soru, sorulara yanıtveremirse, erdemsizbeynin ürünüdür!
Ben, sorunlarınnedenini çözümünü, içerilikmayasında buldum. O zaman, beniçinde benbenimleşir!
Demekbendir ön yetmezdüşleri, dileklerigerçekleşdiren!
Gerçeklikmayağıyla karanlıkdan çıkıbda,ışık zirvesineözünü yetiren!

Budurada düş görünmezliyi, gerçeklikgüzgüsüdür. Könül gözüyleyanaşırken, sorunlarınçözümü, soruların yanıtı doğulur.Her bir doğuşda da, çözümlerinnedeni, yanıtların sorusu aydınlaşır.Çünkü ben, yalıngıgüstünlüyüne, üst yalıngıglığınaçatmışdır artık.Düş, nesne paltarını geyinir he gibi. Öd boyu helm,benle birleşirdiye çağdan çağa sevincini daşıyırard, arda Esengülgibi.

Artıkinandım. He, inandım ki, aradığım sesyaşamın görünmez katlarındadır.Arandıkca ses,arınır ben. Arılıkiçinde bütünleşirsevdiyinle. Süreçalanında çarpışmalar, düşünürlerdüşüncesini gelişdirirsesle. Gösterilmişçabalarda da, yaşam çilesini beyinlereyerleşdirir. Sevincleses arandıkdadeyir ben:-

-Ayaksızolsanda içden-içe koş.Zaman zaman verdiyin emek, var oluşunuözleşdirsin.
Arşını sözle,sözü arşınla özelleşdirsin. Benaldığı ağrılarla, gönüllederdleşsin. Paylaşacakbirisini bulamadıkda, özünü özlebirleşdirsin. Bu andadır ölmüşlüyünüdirileşdirir. Derdölürken, sevincdeuzun süreleşmir. Heriki duyğu düşündürürse, yaşanmışlaretgisini anılaşdırır. Benyaşamın görünmezliyini duymadıysa,yalnız soluk dərir. Solukdansoluklara gövdegelişsede, beyin yetginleşemir.Yetgin beyin, acılara düzüb dayanır. Öz anılarında közeribde,içden içecanlanır. Sanki iç yanır gibiközle kül arasında yetginle,çiy ayrılır. Çiy getdikde yetgin sızım-sızım sızlanır. Öylebilyalguzakdır yalnızlıkdanulayır. Yetgin ben, döze-dözeonu özleyir. Bir gün geri döneceyinidözümsüzce gözleyir.O yetginleşib dönürkengeri, gövde içintükenir zaman. ÇünküMengi Yatırda uyumuş yetgin ben artik. Bu andagül esir dalda, Esengülgibi:-

-He!
-Yalıngıgne demekdir?
-Kılıcdankesirgin, ipekdenyumuşak. Olumlu etgi bırakdıkda özünü tanrıdaşıdıryalıngıg!
-Yalıngıgbakışı?
-Acıklariçinde acılıkdanuzaklaşmak. Daşgınduyğuları dayandırmak.Yalnızlık boyunca görmezgözlere ışıkcalamak. Küsgün üreklerisevindirib yaşamına kaytarmakdemekdir!
-Yalıngıgsusgunluğu nece?

Susgunlukbir yerde çekinmekgibi. Örneyin;

Korkakbir aydın;
Ulusunusatacak aracıgibi!
Kökündençürümüş bir ağaç gibi!
Ağzındançıkacak söz deyersizgibi!
Özsırdaşını dar başına gönderecekyaramaz gibi!

Biryerde desusgunluk güctoplamakdır yaşanacaklarakayıtmak için.Örneyin;

Bensözü;

kesginkılıncla pamksukadar,

dayaksızlaradayak kadar,

sönükocaklara çırakkadar,

güçsüzlereçomak kadar,

demirleriyumuşadacaktokmak kadar.

-Sen susgunluğutelli gotaz oldukdasesleşir aradığım sesle.Yalıngıg zirvesineyakınlaşmış esengülsen, Esengül,bilsen;

an,
geçiranında,
dokunduğumdudağında,
içdiyimçay yarpağında,
nar içinde düzülmüşgiledeSen.
Heçdüşündün mü, gilemin gildirindeSen.

Onu biliremdusdakda,
bir yırtıcı zorlayacakda,
ya da esgidekalmış
Tevratda,
Zeburda,
Kuranda,
İncilde,Sen.
En suçlubir dişiSen.
Hiçdüşündün mü, aşkıngelişmişiSen.
SevdanınyükselişindeSen.

Bir daha düşün,
tapançada,
bombada,
günde yüz kez sezdiyim nesnededeyil, Sen.

Getməuzaklara,
getme.
Gel bana,
gel ki,
aradığın tanrının,
özünü,
üzünü,
bende bulabilirSen.

Çünkü;
banakadar, düşünce özeyidir,
Sen.

-UffAydın bey!
-He!
-Keşgegörüşün çinolaydı. Benim kişim!
-He,senin kişin!
-He,benim kişim gece-gündüz allah sözüyle kandırardı beni!
-Yanıtınece?
-Deyirdimyerli-yersiz kullanmadan allah sözünü, biran özünde ara, özünü. Allahkolayca bir sözdür bin-bir söz içinde. Aradığınla gönülleşgöz içinde. Her gün necekez, döne-döneüzleşirsen. Ancak sezemirsen. Andan ana yanındayken,bir sağına birsoluna keçirsen. Nedendir ki; duyamır, Sen.Göremir, Sen. Her solukda çağırırsan.Yanına gelir ben. Üreyininistediyi kadar eylendirir ben. Üzümebakıbda saymazca keçir, Sen. Yavaş yavaş sevgimi itirir,Sen. Könül gözlerin körkalıbda yürüyemir,Sen. Bu nedendir bana yetemir, Sen.İndi, de, görüm;

Neyi,nede?
Kimi,kimde?
Neiçin arayırsan, Sen?

Aradığıngöy tanrı her gün karşına çıkan yalıngıg güzelliyindedir.Sen özelliyi gönüldaşlık anlamını, anlamayıbda allah sözünüağzında neden gezdirir,Sen. Hergün aldığın-verdiyin kuru selam gibidirallah sözü. Sesli soluğu kulakların eşitmirse, hansı allahdansöz getirir, Sen?

Eyyarımöz oğlu, yarım tin!
Benibelirsiz yerlerde arama. Aradığına inanırsan eyer, açıkladım kişime!

-Beniderinliklere kilitlemişsen,Sen.
Dalucunda,
hansıkuş dimdiyindeçiçeklenir sözcükler,
sendudaklarında gibi.

Okuş,
özdüşünüyle, düş ağacında kurur yuva,
düşündüyüngibi.

İndidudaklarında ki;
tak tik,
çakçuk,
yüyensizat yerişindedir sanki.

Çerikpaltarını geymiş sevgisi,
sürgünboyu bir aşkın uzanmış erişidir,
beniçin.

Söylediyinher bir sözcük,
gırım kıracakkılıncın tiyesidir.

Ağzınıkorkunc açmışlar,
görüşlere hortaneklemekdedir indi.

Heran karşıma çıksadaonlar,
ölmekle-öldürmek deyiltedirginlik.

Bendüş ağacında açsada çiçek,
kımız içecek birsavaşçıdır.

Savaşsengerinde,
inandığı ağızlardan savunur,

ben.

Korunacak esen gülümsen, Esengül çünkü!

-Banasarındığında duydum bunu. Bir anda olsa duydum içildiyimin tatını.Sende göy tanrı tadı. Bende de sevgiinadı. Sanki balalığım cocuk sınadı. Öylebil Sen,düş beşiyinde uyumuşken.Uyandı uykusundan ben. İçimde sönükocak alevlendi.Közeribde ben çıtır-çıtır yandı.Ancak kepeneksiz. Bilirsen mi kepeneksizyanmakla yandırmak, kolay deyil uzun geceler. Gözlerim yolçekerken, kapımda çalınmadı, ısınmaklaısındırmak için. Ben idim, bir deyaşanmışlarım büsbütün. Biz birgepaylaşırdık sessiz. Gece boyunca gönül alevi kepeneksiz. Yanğınahlar bizimleşmişdi kimsesiz. Gözlerim yol çekirken, su içirdigözlerinden. Yaşamsuyu tadlı olur diyepayıma düşmüşdü taşgınsular. Bensiz olsanda, özüne küs verme, yanacak kepenekler. Seninyandıracağın mumda yanmak, tadlıyaşamadır yüreklere.


Bildim
doğulmuşonlar yanacaklara.
Öz aşkında,
inan olacaklara.Sevgilim,
mavi kepenekler sen gibi,
ben içinde.
Bir gece benkapısını döyecekler,
Sen geçidinde.

Sevda yolculuğunda ben, Seniçin. Sende, ben için. Yaşanacaklar sarıdanyollandığımız anıları unudmayalım. Bundan sonra yalnız banagülümse sevgilim. Sevince alındığınzaman, açık sakla kapınla pencereni, Sen.Yandırdığın mum kokusuna adak gelecekdir, ben. Şuken kül olmadanönce alma dadına alınayım. Ayırılıkolmasın diye bu ben, bu da alma çağı;

Gözlekiprik atışından yana, yaysız okudum ben,
gecesevdasu bitikden gün ara-sız okudum ben.

Borcaborcun ödül etmiş hörütün, her sözü sanki,
sunduğupay kadar, acgöz gibi, gözden tokudum ben.

Degilerdoğ verir ah, oldu pamık kim be her ahdan,
kipriyimiyne diye, aşkına, köynek tokudum ben.

Gözlerimarkası tuzlukçölü, bildim nedenin, çün,
sevgilimkönlümü sarmış gece, içden yokudumben.

Üşümüşkış gece bensiz, yaza özlem ödüyürken,
birsoluk yay gerekir çağ, kime yazdançokudum ben.

Meledir ah beni, ben ah meledir, böyle yarışla,
Ərğəvangüzden uzak, göy bahar olmuş kokudum, ben.

Unudmayalımki...ardı var

M.Ərğəvan