Urfalıca şiirler -1Seni yüziyden senden nefret ediyem Anzılha parkında otıriydim Sen geçecağsan diye Dolmuşlar geçiydi ha bire Bir iki üç Ömrümden ömür geçiydi Urfanın sıcaklığı değildi beni terleten Terımın her damlasında sen vardiy Benı heç anlamiydi Gözlerimi sakliydım hep gelenden geçenden Çünki akşam oliydi Sen gelmemış oliydin Ben ağliydim Kara kaşımın üstüne Senin varya o zalım gölgey düşiydi Çiğ köfteden acı bakışların aklıma yerleşiydi Gelişin sovuğ ayran olacağ bilimisen Dermanım göziyin gözüme değişiydi Gelmisen ya İçimde nah şu gadar Nemrudın nefreti var Seni atmayacağam ateşe ki Yangınlarım dönmesin suya La Allahıma aşkiyden geberiyem Bi ölüyem bi daha dirilemiyem Sonra diyiler ki aha da geli Yüce Mevlam ölıden diri çığari Anaydan seni Arkayda zalım oğlı zalım anay Geçisiz bir iki üç Dolmuşlardan da hızlı Bir görünisiz bir kaybolisiz Vay ben nasıl yanmıyam Yüzüme bile bağmısan Aslında eyi ki bağmısan Ağladığımı görmisen Anzılha parkında ayağtayam Ardından baka kaliyam Ömrüm geçmi Dolmuşlar geçmi Ağlamam geçmi Nefretim geçmi Ama sen geçisen Allahıma unutmamışam seni Unutmak ne kelime Nefretime nefret eklemişem Ben senden nefret ediyem seni yüziyden Sen boş ver biye bağma Sen siye eyi bağ…. |
Unutmak ne kelime
Nefretime nefret eklemişem
Ben senden nefret ediyem seni yüziyden
Kullanılan dil çok hoş.Ama nefretinize nefret eklemeyin sevgi her kapının anahtarıdır şair dost.