BİR TABİAT OLAYI
Ayak seslerinden belli;
Kaytan bıyıklı Küheylandır yalnızlık. Tuttuğunu koparıyor, Bu ne güç, azamet. Yaşam; Giymiş üstüne ihtiyarlığı, Her bir telinden Aklar damlıyor tek tek. Bir türlü anlaşılmış değil Bilinmeyen hangi köşede, Kendisiyle tanışacak Ölüm denilen Gerçek. Eyvah Zaman dipdiri ayakta. Kimler Sarı sarmalayacak Bunca yaşanan anıları. Ellerine geçirmiş eldivenlerini Bekler, Ölü yıkayıcısı. Sabırsızlıkla Sigarasını tüttürüyor Mezar kazıcısı. Seçme şansımız var mı... (27.5.2009 tarihli 7.şiir kitabımdan) |