HAYATIN ESKİYEN YÜZÜ / LER-LARkırmızı puantiyeli bir yalnızlık saçak kenarlarında ağlak çörtenler... gün kırılır yüzümde dudağımda üç okka aynalı tebessüm yabancı bir sofadan geçer gibi umarsız adımlarım anlık sevinçlere, anlık nefeslere gark eden pencere aralığından sızan gün ışığı... sonra... sonrası yine derinlik yine sesimin yankısında vurulup düştüğüm uçurumlar ayaklarına dolandığım saçaklı karanlık dilimin kıyısında mercan gözlü ağıtlar sonrasında lâl kesilen uzun kısa vakitler aklımın güncesinde saklı dipnotlar uzun uzadıya yollar, sarmaş dolaş gökyüzüne selam duran dağlar bozkırın eteklerinde, gençlik eskiten küçük kasabalar bir yüzü eski, bir yüzü yeni... bir yüzü melek öteki yüzü şeytan şehirler köhnemiş sokakların baldırlarına tutunan sahipsiz kediler yaşayan ölüler mezarlığında açan süsenler... tanıdığım tanımadığım, tanıyamadığım oval, yuvarlak , kare, uzun yüzler... iz bırakmayan eften püften dostluklar... masal kahramanlarımı, yere seren hikayeler annemin ekmek tutan ellerini özlediğim yıllar yastığımla dost bi dünya... göz- ırmaklarım yanaklarımın kuytusunda çimlenen güz sarısı sessizliğim... düşlerimde... büyüyen ölen çocuk yüksek bir tepede erik ağacı... şöyle alımlı çalımlı her dem yemyeşil dallarıyla rüzgârda sonsuzluğa ırgalanan ruhum babamın nasır tutan elleri... özlemek...özlemek...yine özlemek her gece gözlerimden taşınan gökyüzü ve kirpiklerimden tutunan mavi kanatlı serçeler yenik düşen bir tarafımdan boynuma asılan sızılar velût acılar... // buradayım...hâlâ burada yanı başınızda... ayşe-uçar 15/06/12 -hayatıniçindeyimhâlâölmedim- |
harika dizeler, yüreğinize sağlık...