Ben bu şiiri ve bu şiirden neşet poetikayı çok yakından izliyorum. Kimileyin, desem doğru olmaz, çoğu zaman, gerek semantik gerekse işçilik düzeyinde iyi, hatta çok iyi dizelerle verim alan bir çaba, lakin; hergüne bir şiir patalojisi, söylemin içine genel geçer olanı, marjinal olanı bir tümör gibi yerleştiriyor, ister istemez...

Bazı kalemler var defterde şiirini okuyunca pamuklara sarasım geliyor.
Kendimi öyle buluyorum ki şiirlerinde sanki beni tanıyor beni anlatıyorlar gibi bir ruh haline bürünüyorum....
Önceleri susuyordum şimdilerde ilham beni terk ettiğinden şiirleri incelemeye verdim kendimi şair ruhumu teslim ettim :)))

Yalnızlık umutsuzluk ve geçip giden zamanın bıraktığı derin izler
"Eski bir rüz-nâme" (yazılı bir belge veya eski bir mektup) olarak ifade etmen, geçmişin ve belleğin yıkıntıları arasında kalınan bir yeri tasvir edişin her zamanki gibi bambaşkaydı.
Şehirdeki "acımasız güruhlar" ve "safiyane yoksulluk" toplumsal çöküşün ve insan ilişkilerinin bozulmuşluğunun bir bence en güzel anlatım şekliydi.

"Rüzgârlanan bir tepenin ardından / kanatlanıyor gölgemiz" dizesi, geçici ve belirsiz bir varoluşu çağrıştırırken, gölge bir kimlik veyahut geçmişin gittikçe silinen izlerini vurgulamakta.
"Karasal kumul bir çaresizlik" ve "üşüyen iki kar kuşunun cansız titreşimi" gibi imgelerin ise vallahi beni kıskandırdı. Yazamayan kalemime ruhuma ne güzel geldin... Benim gibi soğuk, ıssız bir dünyada var olmanın zorluğunu ve çaresizliğini anlatmışsın.

Bu aralar neden ayrı yada araya ayraç koyarak yazıldığını bazı kelimelerin düşünüp yoğunlaşmaya başladığımda ise şiirinde "aşk-sız-lığımız" gibi parçalanmış bir kelime yapısını görünce anladım ki; aşkın yokluğunun ve insanın içsel boşluğunun böyle araya - koyarak iade edilmesiyle daha da etkili oluyor. Eksikliği anlatıyor.
"Büyük bir keder" ve "kağıttan gemilere su vermek gibi" ifadeleri, boş bir çaba, uğraşsız bir eylem bu da kaybolmuş umutları ve hayal kırıklığını anlatıyor ki yine beni susturdun.

Şiirin hem doğanın soğukluğunda hem de ruhsal bir karanlıkta sıkışmış bir varoluşu anlatıyor.

Sevgim her daim

Yüreğin üşümesin