Birinden kaçıyorsun değil mi? çocuk Tek yapmak istediğin unutmak Uzağa yürümek ve asla geriye Sahip olduğun acıyı bakmamak
Evet çocuk, En savunmasız anlarında Aynalara, yüzüne bile bakmıyorsun Karası görülmeyen kan çanağı gözlerin Cayır cayır vurulmuş iki kızıl kor ateşe
’’Feci bir şey bu’’ değil mi? çocuk Şimdi! Geniş vadinin ortasında Parlak yeşil bir vaha… Çimenlere uzanıp Gökyüzünün saf maviliğinde Yükselen kuşlar Beyaz iri bulutlar Ciğerlerini soluksuz bırakacak Çıplak kollar omzuna değerken Mutluluktan Sol yanını yırtan bir çığlık ki Evrenin bağı kopmuş gibi…
Artık bunlar gerçek değil çocuk Titreşen yanaklarında güneşin sıcaklığı yok Vücudunun her hücresi donuyor Bir kadına dokunan parmakların Avuçlarını sıkmaktan nasırlı sertleşmiş…
Dur çocuk kaçma Bir kez kaçarsan Ondan sonra hep yokuş aşağı Biliyorum gün geceye kavuşurken pencereden sokağa İsli duvarlara bakıp her gün köşe başını da öleceksin Gerçek sevginin kadını erkeği yoktur Nereye kaçarsan kaç seçtiğin yolda bir daha Onun seni seveceğini bulamayacaksın.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Değerli kaleminizi gönülden kutluyorum efendim harika anlatımızla haz veren duygulu bir eser okudum çok güzel bir şiirdi.tebrik ediyor saygılar sunuyorum..
Artık bunlar gerçek değil çocuk Titreşen yanaklarında güneşin sıcaklığı yok Vücudunun her hücresi donuyor Bir kadına dokunan parmakların Avuçlarını sıkmaktan nasırlı sertleşmiş…
Artık bunlar gerçek değil çocuk Titreşen yanaklarında güneşin sıcaklığı yok Vücudunun her hücresi donuyor Bir kadına dokunan parmakların Avuçlarını sıkmaktan nasırlı sertleşmiş…
Dur çocuk kaçma Bir kez kaçarsan Ondan sonra hep yokuş aşağı Biliyorum gün geceye kavuşurken pencereden sokağa İsli duvarlara bakıp her gün köşe başını da öleceksin Gerçek sevginin kadını erkeği yoktur Nereye kaçarsan kaç seçtiğin yolda bir daha Onun seni seveceğini bulamayacaksın.
Dediklerinde hakli siir , yuregin kaleme dokerken sahitligide hakli . Insanca yanima dokundu siir . Hep sevene sevilene dogru degil mi yonumuz . Aksine kosanlar elbette pismanliklarini zaman icinde yasayacaklardir . Yinede iste orada haksiz olsakda cocuk yanimiz hep one cikip elzem sevgileri sorgulatir dizustunde , yurek kozunde .
Bacim siirin cok guzel , sevdim cokca amaa yine senin kadar degil , seni daha cok sevdim :) Bendesin , candasin , sefamdasin .
şairim sayfanızda anılara yolculuk gibi bir şiir okudum,yanıldıysam bağışla. Çocuk çok sevdiği birini kaybetmenin acısıyla kavruluyor. ve bir daha bulamayacağı bir sevgiye hasret kalarak. Bazı sevgiler vardır ki,asla karşılığı yoktur.
Güzel bir şiir.duygu dolu, hasret ve sevgi dolu. Yazan kaleminiz daim olsun.
Kendinden kaçamaz ki insan, nereye gidersek gidelim kimden ve neden kaçarsak kaçalım aslında tanıdığımız her ınsanda bıraktığımız ben ve onlardan aldığımız sen bizi bır yerlerde hiç beklemediğimiz anda vurur.Bu sebeple kaçış yok küçücük düz dünya düzeninden.
Cok cok guzel bır siir.Düşündürücü anlamlar yüklenmiş tarafinızdan.
’’Feci bir şey bu’’ değil mi? çocuk Şimdi! Geniş vadinin ortasında Parlak yeşil bir vaha… Çimenlere uzanıp Gökyüzünün saf maviliğinde Yükselen kuşlar Beyaz iri bulutlar Ciğerlerini soluksuz bırakacak Çıplak kollar omzuna değerken Mutluluktan Sol yanını yırtan bir çığlık ki Evrenin bağı kopmuş gibi…
Bütün maviliğiyle gökyüzünü çocuklara armağan ediyorum ve çocukları çok seviyorum. Şiir her yönüyle çok güzel,tebrik ediyorum sizi.Saygılarımla.
Şiirden geriye bize ne kaldı?
Şiirden ve şairden kaçma çocuk