1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1193
Okunma
Akşamüzeri güneş batarken,
Kalbimin sıkıştığını hissediyorum.
Ve şeytanın,
Beni düelloya davet ettiğini duyumsuyorum.
Tam bu saatlerde gerçekleşmişti,
Büyük ihanet…
Yüreğimde nice fırtınalar kopmuştu.
Aşk;
Umutsuzdu…
Bedenimi eve kadar,
Sürüklemek zorunda kalmıştım.
Ruhumsa;
Bilmiyorum,
Çekip gitmişti…
Hayatımı karartan o an,
Her köşemdeydi,
Zikzaklar çizmekteydi.
Bense yaşımdan daha yaşlı,
Sevgiden biraz daha yoksundum.
İhanetin acısıyla kıvranıyordum.
ALTUN VURAL
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz