İnsanların vücutlarından geçip durulduktan sonra Rüzgarı anladım
İnsanlar
Hayvanları çok seviyordu
İnsanlar
Çocukları çok seviyordu
Lakin kendime baktıkça kar taneleri ellerimde eriyordu
/ Hayvan da değil Çocuk da değildim /
TENEFFÜS -II-
"Bir yol olduğunu bil Tutungacından ömrünü solumaya izin ver"
Parola: Utanma
Utanmadan yaşadım
Tüm balıklarını öldürdüm bir gece bu denizin Eteklerime bir kız çocuğu ilişti usulca Tek basamakta çıktım gözlerine Sırtından aşağıya inen tüm elleri kırdım
Ayı derin sulara Yakamozları uyuduğum yere bıraktım
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
MANUEL SEVİŞLER şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
MANUEL SEVİŞLER şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
İŞTE YARATICI ŞİİR BUDUR, ÇOK BAŞARILI, RESMEN OKURKEN ZİHNİM AYDINLANDI..
"Tuhaf plakalara aklımın takılmasını bozuk zihnime borçluydum " Şair dediğinin kafası böyle çalışır zaten, herkes aynı arabaya bakar, ama bi şair arabaya bakıyorsa mutlaka o arabada gördüğü farklı bir şey vardır :))
Bu şiirinde, ilk zamanlardaki duruşunu gördüm,çok keskin ve bir o kadar deli. Ve nedense bu türden şiirlerin daha bir canlı geliyor bana.Ayrıca ezoterik dedikleri kavramın içine de girebiliyor rahatlıkla.Ne demek bu şimdi?
İnsan okurken içinden geçirebilmeli bazı şeyleri,sessiz sessiz.İçi rahat olabilmeli veya.
Şiirin başlığı bize başka şeyleri anımsatsa da, anımsattığı şeyle hiçbir ilişkisi olmadığını da söylemek gerek...
Aynı şeyler son şiirin için de geçerli.
Bunu söyleyebilme hakkına sahip miyim bir okur olarak bilmiyorum ama,şiirindeki yakaladığım o tempoyu bazen bulamayabiliyorum. Belki de her zaman yüksek beklediğim için de olabilir bu.Her zaman aynı olamayacağımıza göre, bu da bir sorun olmasa gerek.
annem neden korumadı beni anlamadım;(((( kendime baktıkça kar taneleri ellerimde eriyordu... ağlattınız be şairem,,, lanet olsun bu ellere diyerek.. ve bu kadar duyarlı bir konuyu bu kadar hassasca işleyen yüreğinden çokca öperek... ışığın hiç sönmesin aydınlat diyerek.. çok şey söylemek istiyorum daha yaa... mükkemmel duyarlı yüreği kutluyorum candan.. çok acıttı şiir çok..
eminim sizin içinde çok önemli değildir şu böcek gün seçkileri ama böyle birşey yapılıyorsa bu şiire hiç birşey verilmemesi çok yazık olmuş.. ciddi üzüldüm.. bundan daha güzel işlenemezdi ülkede bunca enses ilişkiye maruz kalan çocuk varken...pembeleştiren yüreğiniz hep pembe ve mavi kalsın...
şiiri bütünlemekte oldukça zorlandım zihnimde. Fakat satır aralarında hissettiklerim finalle öpüşünce alnım gerildi.
şiirselliği ara ara üst düzeydi. fakat bu kadar akıl zorlamak sanırım okuru yorar. sesi olmasa idi şiirin bence çolak bir kol gibi olabilirdi. şiirde gizem olmalı elbet ama o gizemi şiirin bir yerinde anlaşılır çözülür hale de getirmeli tabii bu benim düşüncem.
eğer bu şiir, ''tacize ya da daha kötüsüne! maruz bir kız çocuğu''nu anlatmamışsa o halde hak veririm kendime...
ve seslendirme normalin çok üzüerinde iyi idi bana göre. tebrik ettim hocamı.
ve sevgili Pınar değişik zor şeyler yazmak istediğini biliyorum ve buna da saygı duyarım elbet. Ama şu var ki; şiir, kendi aklından geçenleri yazmak değil , şiirsel bir lisanla onu okura aktarmaktır. Bu zor ve herkesin anlayacağı bir şiir değidli bana göre... ama burada da şunu diyebilirsin elbet; herkesin anlaması gerekmez ya da anlayan okusun :)
o zaman susmak düşer:) şapkayla beraber yol alırken :)
''İnsanların vücutlarından geçip durulduktan sonra **** Rüzgarı anladım''
evet Pınar bir yanıyla anlamaya çalışıyorum seni hatta bu konuda daha çocuklarla içiçe olduğundan daha da bilgili olduğuna inanırım. ama son yaptığın genelleme biraz ağır değil mi. ki; amacının o olmadığını biliyorum...
ve insanlık taşındı mı birinin içinden ondan korkulur elbet korkmalı. ama öylelerini toplumdan mı uzaklaştırmak lazım yoksa çocukları mı korumak onda biraz tereddütüm var.
Öncelikle sevgili serhat abim benim ilk şiirimden bu yana desteğini esirgemediğin için çokça teşekkürler ederim…
Şiirde sadeleşmek benim için gayet zordu önce belirtmem lazım. Bunun için ugrasmayacagım içimden geleni yazıyorum…
Makyajlı süslü imgesi bol şiirlere sulanmakta değılım tarz/…
Ben buyum/tarz…
Şiirime gelince/
Ülke de demeyeyim dünya sorunudur bu. Kız çocukları benim için çok özel. Özellikle aile içi tacize uğrayan çocuklar biliyorum ki kız da olmayabiliyor bunlar. Fakat kız çocukluğu çok zor. Ama bunu şiire yansıtıyorsam eğer bariz göze sokamam. Çaktırmadan yapıyorum anca…
Ah anneler Bazıları koruyamaz. Orada annemden yola çıkmam kendi annem değildi. Yanlış anlaşıldım. Ben başkasının gözünden beyninden asıldım şiiri.
Son olarak dediğim cümleyi açayım.
Hakikaten amcalar ağabeyler eğer kız çocuklarını seviyorlar ise el sürmeden sevsinler. Kafasını saçını dahi okşamasınlar.
Tüm balıklarını öldürdüm bir gece bu denizin Eteklerime bir kız çocuğu ilişti usulca Tek basamakta çıktım gözlerine Sırtından aşağıya inen tüm elleri kırdım
Ayı derin sulara Yakamozları uyuduğum yere bıraktım