SENDEMİ İSTANBULSen benim gözlerimden düşürdüğüm utancım Yağmurların satıldığı kirpiklerimde selim Ve sen sadece Seyre dalmakla yetindin Bir umut Belki de başımı göğsüne yaslayıp Sırtımı dönerim sanmıştım Yanardöner gözyaşlarımdan içip Hoyratca yalnızlığıma sarıldım Ah be kadın Neden durgunsun bu gece Üsküdar’da aşka mı susadın Yoksa kız kulesi mi yasta Anlamıyorum ki Yâda anlamak istemiyorum Sil gözlerini bu ne hal Bir deri bir kemik kalmışsın Yoksa sende mi âşıksın Morarmış yüzün Öksürükler mi takılıyor boğazına Yüreğin mi sızlıyor Can evinden mi vurdular s/usma At çığlıklarını yırt zemheriyi Parçala üstünü başını Vur yerden yere batık gemileri Hadi korkma Yolcula bedenimi ellerim titriyor Üşüyorum Ör yemenimi giydir yüreğime Söküklerimi dikemiyorum Bu telaşta nesi neler oluyor Birileri anlatsın bana Düşlerim panik içinde k/orkuyorum Kimim ben Kimdim ben Bir deli mi? Tutun ellerinden düşüyorum Peki, öyle olsun Çocukça çığlıklarım kıvransın avuçlarımda Lal olsun dilim Kaderime küser ayrılığa sarılır giderim Oysaki Yola düşmemiş Umutlarım vardı benim Sende mi İstanbul !!! REMZİYE ÇELİK 09.06.2012 |