Anne -Baba Diye Bilseydim
Bu gün bir veda şiiri yazmak istedim
Biten günün koynunda Anlamsız bir haykırış Sanki düğün alayı sokağın karşısında Ah benim dertli sinem Dağları ezip gecen yaralı gözlerim Oysa ben Bulutları kefen niyetine gözyaşlarıma sardım Seni sen gibi yerden yere vurmadım Belkide düşe kalka dizlerim kanadı Kirli yüzümü avuçlarımın arasında gez-indirerek Çocuk yanım korkudan kuytu bir köşede saklandı Keşke sol yanım hiç acımasaydı Anne -baba diye bilseydim Bana bir pamuklu şeker alır mısınız Ellerim yetim yüreğim sevgisiz kaldı küsüyorum REMZİYE ÇELİK 18.8.2012 /02.35 CUMARTESİ Şiirime uğur böceğini layık gören değerli seçici kurula çok teşekkür ediyorum İyi bayramlar diliyorum |