düğüm düğüm olmasın düşlerin çocuk zira masallar yutkunamaz ....
seni bir masaldan çaldım çocuk gülüşürken sokaklarda depremleri uyansın gökyüzünün avuçlarında yarınlar bakışlarında hatıralar
gözlerinde yağmur damlalarının mahzunluğu bırak içindeki kırıkları saçlarına dokunsun rüzgar bir gonca umut koşarken rıhtımında beyaz düşlerin
çocukluğun küsmeden büyüyen adımlarına bir soluk gizle güneşle muhabbetini ki yanağında ki çiğ kurumasın karıncaların evlerine basmadan ama çoğul şarkılar söyle çağla tadı mutluluklardan zamanı al koynuna büyüt toy gülüşlerinle
istersen bırak diline dolansın tüm şarkılar alfabesi yetim kalmasın çocukluğunun savur saçlarındaki gurbeti rüzgâra doğru utansın denizin sokak çocukları sıkışmadan 7 yaşın kilitli sandıklara
önünde bir suçlu gibi eğilmeden kaşların.. güneşi toplasın göz çukurların uçurtmaların ipine asılsın düşlerin yedi tepe mavi uçurtmalar avuçlarını ovuşturmadan hüzünlerin tutun göğün maviden yelesine
n’olur çocuk ben senin gözlerinde sevdim masumiyeti gözlerinde ele verdim gözyaşlarının kabuk bağladığını ve sustukça çoğalan ıslıklarımın adımlarımı titretişini
ayaklarına mı kapandı leylaklar söyle hangi çiçeğin renginde göverdi divane yangınlar söyle çocuk hangi zamanın masal kahramanısın hangi alemden düştün yüzümün yıkık karelerine söz ver şimdi kovmayacağına dilindeki nidâları yaşlı bulutların kederini testiye dökeceğine
gözlerini omzuna çevir ki bir meleğin şefkatli dudakları öpsün alnından ..
-anne bak yıldız kaydı gözlerime, üfle acısı yoğrulmadan içimde-
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Mavi Yele şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Mavi Yele şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
düğüm düğüm olmasın düşlerin çocuk zira masallar yutkunamaz ....
seni bir masaldan çaldım çocuk gülüşürken sokaklarda depremleri uyansın gökyüzünün avuçlarında yarınlar bakışlarında hatıralar
gözlerinde yağmur damlalarının mahzunluğu bırak içindeki kırıkları saçlarına dokunsun rüzgar bir gonca umut koşarken rıhtımında beyaz düşlerin
çocukluğun küsmeden büyüyen adımlarına bir soluk gizle güneşle muhabbetini ki yanağında ki çiğ kurumasın karıncaların evlerine basmadan ama çoğul şarkılar söyle çağla tadı mutluluklardan zamanı al koynuna büyüt toy gülüşlerinle
istersen bırak diline dolansın tüm şarkılar alfabesi yetim kalmasın çocukluğunun savur saçlarındaki gurbeti rüzgâra doğru utansın denizin sokak çocukları sıkışmadan 7 yaşın kilitli sandıklara
önünde bir suçlu gibi eğilmeden kaşların.. güneşi toplasın göz çukurların uçurtmaların ipine asılsın düşlerin yedi tepe mavi uçurtmalar avuçlarını ovuşturmadan hüzünlerin tutun göğün maviden yelesine
n’olur çocuk ben senin gözlerinde sevdim masumiyeti gözlerinde ele verdim gözyaşlarının kabuk bağladığını ve sustukça çoğalan ıslıklarımın adımlarımı titretişini
ayaklarına mı kapandı leylaklar söyle hangi çiçeğin renginde göverdi divane yangınlar söyle çocuk hangi zamanın masal kahramanısın hangi alemden düştün yüzümün yıkık karelerine söz ver şimdi kovmayacağına dilindeki nidâları yaşlı bulutların kederini testiye dökeceğine
gözlerini omzuna çevir ki bir meleğin şefkatli dudakları öpsün alnından ..
-anne bak yıldız kaydı gözlerime, üfle acısı yoğrulmadan içimde-
Hazal Karadağ
Güzel şiirdi usta kalemin daim olsun Yüreğine sağlık emeğini kutluyorum Selamlar
üfle
acısı yoğrulmadan içimde-
Tebrikler...
Yazana ve yazdırana sevgiler...