Ziftli paletFlu zamanlar virtüözüyüm Bir yanım yarım hep Ay yarım . Soysuz yıkımlar başladı amber kokulu bahçelerde Zaman değişime uğradı Ne virgül ne de noktayım şimdi Tanrıların çılgın arabaları güneşi yediler Ötekileşti ağaç kayalıklarda Ölü fısıltıları Semum bir rüzgâra doğru Tüm değil intiharın anatomisi Çarpıştı alnımın ortasında sancılar Vertigo bir dönüş Şizofren Sokak altları Sokak üstleri Ah şarkıcılar Şairler Yazarlar Neden dinlemediniz beni Sadece siz bilmeliydiniz avucumdaki kanayan martıyı Ah çocuklar dedim Ah çocuklar Ay ışığında ölen çocuklar Atalarımız nerede doğmuştu Yaz çimenlerinde Hava toprak su kadar gerçek Annelerin bahçedeki kardelenleri Haydi uyan artık uykulu gece Uyan da gör karanlığını Ve ölenlerin sessizliğini Ah şu kalabalıklar Panjurları kapalı odalar Ne kadar yabancısınız Denizin ağlayışına Kar yağdı Yarım elma yalnızlıkları Bedevi gülüşlü kuşlar geçti pencerelerden Mor bir sabah Sağlaması olmayan mermerin Üşümesiyim ben Ve Ay döküldü Acıya sarılı kadının yüzüne Sürdü rujunu ölümün Dudağında sessizlik töreni Şarkı söyledi deniz kabuklarına Dondu kedinin gözünde film şeritleri Saçlarını topladı söğüt Çatladı gül kokulu amber Kanadı demir levhada Sarı yapraktan yayıldı tütsü kokusu Çok renkli hüzünlü düetler başladı Sırlı aynada Kaşları kırlangıç Sızılı yalnızlık Gri sahra Ruhumu oyan rüzgâr mıdır yoksa Çekip gitti yıldızlar geceden Kelebek tılsımı gibi kısa ömürlük Rengini arayan fırça Ziftli palete dokundu Kanatları yoktu boynumdaki kuşun Dur yüreğim Perdelerimi çekeyim Kederim boğuyor beni Yağmur sürüleri geliyor Yağmur Yağmur Yağmur Yağmur Nereye sığınayım Ey intihar Aysu |
Sayfanıza sanıyorum ilk kez geldim. Şiir okumanın hazzına vararak ve yağmuru alabildiğine hissederek gidiyorum...
Tebriklerimle...
Selamlar...