Üşüdü gölgelergün üşüyor sabahın serin ellerinde şafak ateşler içinde güneş hançerlenmiş kan rengi deniz zaman derviş sabrında tepkisiz iyot kokularını taşıyor rüzgâr gözlerinden kaçamıyorum işte! ufuktan bakıyor dağlar sıyırıyor siyah pelerini sırtından zirveleri öpüyor dudakların işte! bulutlar ellerin oluyor saçlarımı okşuyor sonra yağmur olup gözlerimden akıyorsun tuzun tenimde öpüyorsun bırakıp gidiyorsun sen gölgem oluyor yalnızlık Saba35 |
sabahın serin ellerinde
şafak ateşler içinde
güneş hançerlenmiş
kan rengi deniz
Benzetmeler çok harika şiire drin felsefi boyut kazandırmış,
Şiir bir amca matuf olduğu için insanı içine çekmektedir,
Okudukça düşünce artıyor.
Tebrik,takdir,selam ve saygılarımla efendim..