Ucuz Mezar
Ucuz Mezar
rengi mi değişti günün göremedim gözlerindeki ıssızlığın tadını yağan yağmurdur korkma bir alır bir gider hayat çamurunda seslerin tıkanır dokunamazsın en uca vaktim var benim henüz ölebilirim saçlarının arasında fısıldaşan bir rüzgâr olarak kalabilirim hani suçu büyük olan denize küsermiş ya öyle öperim dudaklarını kimsecikler anlamadan bu akşam yine seni özlemeler uykusunda yalnızlığımla bekleyebilirim tutamadım bir nefesim daha yoktu gece ise böyle kötürüm durmazdı karşımda cesaretimin artığında besliyorum korkularımı yağan benimdir unutma bir kalır bir unutulur hayat iz gibi karın ortasında ben seni yağız mumlarda söndürdüm içime cız ede ede gökyüzünden paylaştığım yorganı yırttım içimde kendimi yaktım sevişmek nedir diye sorma bana bak kimin var ufka baktığında yaralanmış kalplerin hüzünlü hıçkırıkları ama sessiz.. çok sessiz hâlâ ölen bir çocuğun anne özlemi zaten unutmak yalnızca ucuz mezarlarda... Payanda |
Gönder ki toprak ile açma aramı...
Okuyan yazar ya hani biraz da, okuduğunu.
Şairin sinirleri yerinden oynasa da :)
O tür hislerle paylaştım şiirinizi.
Beğeniyle okudum.
Tebriklerim ve saygım ile...