OĞUL
Bir rüya daha gerçek oluyordu
Yeni bir dünya doğacaktı Ve dünyalar bizim olacaktı Uçarken rüzgârın kanatlarında Ve her kapı açıldığında Tir, tir titriyordum Yeni bir dünya ebenin kollarında Sanki yüreğim avuçlarımın içinde İçimde sevinç çığlıklarım O gün, bir müjdedir yayılıyordu Şen nağmeler dökülürken saçaklardan Sevinçler kulaktan kulağa Hastane koridorundan Annen sedyede, odasına geçiyordu Gerçeğe bürünmüştü yine bir rüya Sabırıda güzeldi sende güzeldin Bir cennet kokusu yayılıyordu Evimiz dört bir bucağına Uykulardan uyandırırken çığlıkların Geceler boyu hasret kalsakta uykuya Yine hoş gelirdi bütün maskaralıkların Ve seni büyütüyordu gençliğin kırbaçları Buyruktun kendine, duymayan kulakların Aklın bir karış havalarda Ana baba yok, sadece arkadaşların Kabına sığamıyordun Ama sonunda hep sen bocalarken Yine de isyan ettirirdi şeytanın uşakları Bir türlü frenlerini tutamıyordun Bir türlü sığmadın yaşadığın evimize Hiç sığamadın okuluna ve ilimize Ve hatta sığamadın iş yerlerine Bir yaren bulamadın, diyardan diyara Kendini hiç avutamıyordun Nasıl bir kalıbın varmış senin Kendine sığınacak kapı bulamadın Mustafa CEYHUN |