Y A Z I K
Bahçeli evlerimiz ve köylerimiz vardı
Çocuklar mesut, mutlu babaları vardı Şimdilerde evlerin direği, olmuş küreği İsyankâr yavrular, sanki dünya karardı Yazık ve de çok yazık Bölük pörçük oldu, bağlarımız ve tarlalar Köyler matem tutmuş şehre koşan ağalar Ne suların ışıltısı kaldı, ne kuşların cıvıltısı Bir testere ağzında boyun büküyor ağaçlar Yazık ve de çok yazık İnsanlar önceleri kendilerini doyururdu Ama hiçte böyle israfları, ifratları yoktu Şimdi de dünyayı doyurmaya çalışıyoruz Doymak bilmeyen dünya, boş bir avuntu Yazık ve de çok yazık Artık aşktan meşkten ötede yok bir poz Tozpembe dünyada hepten olmuşlar toz Arşıâlâ titriyorken hayâdan hiç eser yok Dünyanın figüranları, hala veriyorlar doz Yazık ve de çok yazık 2011 Mustafa CEYHUN |