AKŞAM RÜZGARI
Akşam rüzgârı, akşamın rüzgârı
Aşkımın feryadı, sevdamın zarı Silerken anıları, döküyordu acıları Ve rüzgârlar süpürürken yaprakları Aheste, aheste esiyordu bir rüzgâr Yüzünü dönmüştü etmiyordu itibar Elinde mendil geliyordu sonbahar Gülücükler solmuş akıyordu yaşlar Akşamüstü yağmurlar dökülüyordu Koca bir ağaç yerinden sökülüyordu Hoş bir bahardı, ama son başlıyordu Sabır taşı taşıyordu o hala susuyordu Hoşça kal demeden, ardına bakmadan Bir nokta koymuştu kimseyi takmadan Bir gönül macerası, geçiyordu uzaktan Meçhule adım atıyordu hiç aldırmadan 1974 Mustafa CEYHUN |