B A Y R AKBurada bir çağ vardı kimse ulaşamıyordu Üzerinde bir bayrak rüzgârla savaşıyordu Kimisi tüneller eşti, kimisi külünü eşeledi Yıldırmadı sarsıntılar yerinde duramıyordu Azıkları toplamışlar hep kendi eteklerinde Sade, posaları kalmış kirlenmiş eleklerinde Selviler diz çökmüş, suskun ve çırpınıyor Dolaşıyorlar, süzülerek umut sahillerinde Bayrağın dalgalarından ışıklar saçardı. Bir haşmeti ve gaipten kalemleri yazardı Sokaklar bir hoştu, köylüler bir havadaydı Günlük gülistanlıktı sanki her gün pazardı Ellerinde maşası, uzaktan uzatıyor. Kantarcılar oturmuş boş lafları tartıyor. Şimdi masmavi gözlerinden yaşlar akıyor, Ağustos güneşi gibi yüreğini yakıyor. Mustafa CEYHUN |