YoklukNasıl anlarız devinimin topluca intiharını Duyular çürür yayılır boşluğa Katılaşıp kaybolurlar Hızlı bir çelişki Tepinme İçsel ritimlerin bozuluşu Varlıkların kımıltıları Sulardan Duran taşlara Zaman bir itiş küçük yağmur tanesi Değince tenimize sonsuzluğa Uzaklara doğru Gürleyen rüzgâr değildir Devinimin sakladıkları Görünmez Bilinmez İçimizdeki acılardan geçer giderler Şarap dibe çöker Kaybolur ateşin sıcaklığı Kopkoyu renksizlik Tüm renkler siyaha aşık Irmaklar intihar gözlerimizde İtiş Gürültü Düşüşleri kayalıklardan Özgürce Pullu balıklardan vazgeçme Ne güzel şimşeğin durulması Sessiz Kımıltısız çimenler Acıdan arınış Korkulardan uzak uzanma isteği Soğuk ufacık öğelere bölünmüş Derinden derine Sonra yok oluş Aysu |