SADAKAT
Bir çınar ağacı vardı eskiden,
Yaşlıydı, yüreği çürümüştü, Kurumuştu dalları. Bazı yerleri yeşil olsa da Zar zor görüyordu ihtiyacını. Bahtiyardı kendince, memnundu yerinden. Çok yolcu dinlendirmişti gölgesinde. Birkaç asır böyle yaşadı çınar… Sonra insanlar gelip Yaşlı çınarı sökmek istediler kökünden. Kalın ipler bağladılar beline; Asıldılar, asıldılar güçleri yetmedi! Ardından bir traktör getirip Onunla çektiler ağacı. Zavallı çınar dayanamayıp, Bir feryat sesiyle çatırdayarak Can verdi oracıkta. Aldılar, götürdüler uzaklara… Ama rahmetli çınar Yaşadığı yerden bir avuç toprağı, Sıkıştırıp kökleri arasına Öyle gitmişti oradan! |