Esila
Esila
Kaptan’a.. Esila’nın gözleri kapanınca kıyamet kopardı bir gaz lambasına çakmak arardım bir dünya’ya döktüğüm benzine arardım çare arardım bakışlarından dökülen kedilere süt olur dökülürdüm ağzından öyle yala yut akşam sersemletirdi beni akşama küserdim geceler bir misket gibi devrilirdi gecelere düşerdim yollara bir su birikintisi olurdum ayaklarımda rembetiko çalan garip çocuklar aşk pahalanırdı birinci el dudaklarda Esila’nın aklı karışınca dağ dağa gülerdi bir tavşan uykusuna batırılmış olurdu aklım sizi sevmem bir problem olurdu çözemezdim bir düğüm olurdu yutkunuşu kaşımın ortasında şelale olur giderdim ağaçların gölgesinde cinayetin kesik parmaklarında suçlu olurdum gülümseyişine kapatılırdım cezaevlerine bir suçum olurdu böyle sevmekten kayığa bindirir onu her gece evine götürürdüm evin kırmızı perdeleri siyah olurdu görürdüm tadilattan yıkıma uzanırdı bir devlet ben onunla bir uykuda müebbet isterdim Esila’nın burnu Allah’a değerdi onu özlerdim bir hırka üstünde dururdu ama nasıl dururdu bir ben bilirdim başkası bilse hırkaya küserdim ben yalnızca bedene küserdim ruh benimserdim ayazlı mı marazlı mı saçları bilemezdim girerdim koynuna koynu beni ister miydi girerdim karanlığa karanlık güzel miydi alkışlar duyardım her sahneden indiğimde ölüm öyle mavi, öyle güzeldi siz onu sevemezdiniz merdivenleri çıkarken ben adını sayıklardım uyumadan önce uyuduktan sonra fenafillah şekilden şekile girerdim rüyalarıma bir traktör çökerdi kaldırırdı bir denizin kıyısında bata çıka girerdi bir alfabe kısıtlanır öğretmenlere gömerdim şiir Esila’nın gözleri söndü mü uyurdum o yoksa kimsesiz kimim kimin herkes herkesin herkesi Payanda |
"Esila’nın gözleri kapanınca kıyamet kopardı" mısrası şiire güçlü bir başlangıç.
ve bence şiirin tamamını taşıyan belkemiği bu mısra.
kapanınca eyleminin edilgen çekimlenmesi ve kıyametin kopması çağrışım yüklü.
çünkü Elisa gözlerini kapatan değil. şair "Elisa gözlerini kapatınca" dememiş. gözleri kapanınca demiş.
buradaki edilgen çekim, gözleri kapalı Elisa'yı çok güzel betimlemeye yetmiş. Ve kapanan gözlerin ardından kopan kıyamet... bu kıyamet, o gözlerin tekrar açılması, tekrar bakması, tekrar sevmesi... için kopabilir. ya da bir daha hiç açılmayacağının bilinmesi üzerine kopabilir. ki şaire göre, ikinci olasılık daha güçlü. çünkü devamında
"bir gaz lambasına çakmak arardım bir
dünya’ya döktüğüm benzine arardım" demiş şair.
o gözlerin tekrar bakması uğruna yakılacak bir dünya söz konusu yani.
öyle ki bu aşk için mahkum olmaya, müebbet kalmaya değer.
öyle ki
O,
Esila,
Aşk yoksa varlık bile yok.
yaşama'nın, var olmanın, yaşamdan tat almanın, "kim"lik olmanın anlamıdır o.
bu yüzden
birini sevdiğimizde ancak
"kimsesiz kim'imiz onun."
aksi halde
"herkes herkesin herkesi".
yabancısı, uzağı, hiçbir şeyi, kimsesi...
biri birini böylesi severse ancak
biri diğerinin her şeyi!