MÜMKÜN DEĞİLDüştüğüm yerde tükürdüğüm aşk Dönüyor bir dua gibi gece perdelerimde Açıyorum kısa bir şiirin kollarını Tereddütlerimle deniyorum Yazmayı Seni yazmayı Ben giymiyorum Gömleğin giyiyor beni Avutulan çocukların dizleri düşmekten kanamıyor Mümkün değil çocukluğum Çocuk kalmam doğru olmuyor Büyüyorum denediğim çıkmaz sokakların sis yağmurlarında Yokluğunu Adını alnıma yazıyorum İlk defa deniyorum Yazmayı Adını yazmayı Becerememem içten değil karşı kıyıya varmadan boğulmayı Bu vakitten sonra çıldırmayışlar mümkün değil Kulaklarım da tizin suskun değil Gözlerim yukarı bakıyor deniyorum İçmeyi İlk defa deniyorum Seni içmeyi Uyandığım eski bir rüyayı hatırlıyorum İçtiğim zehri yalanlıyorken anlıyorum ellerini Bileklerinde tutuşmuş tüm yalan aşkları vuruyorum alınlarından Dinen bir terli koyuna ilişiyorum usulca üflüyorum Tuzunu tutuyorum aklımın dilinde boğulmaksızın Seni yudumluyorum yatağın başucundaki karanlık sayfalarda İlk defa çıkıyor ağzımdan öleli çok olmuş bir kelime Seviyorum Gerilircesine çarmıha |