gelirim cananım
yüklenir en kutlu sevdayı
bölünüp paramparça
sana gelirim


zamanı gelince değişirmiş her şey
billur heceler sırlı sorular
sineyi tüketirmiş umarsız


göz ardı edip kovuldum yeryüzünden
o gün bugün işte o ses
donanmış ızdırabı
içre yangınları müjdeliyor
çağırıyor sırlar
amade kalbimi dehlizine


susmuyor çığlıkları ecel bestesinin
okunu saplıyor gölgelerde
yanıma gel diyor kucaklaşalım
adındır ölüm senin
gel aklanalım



bağrıma bastığım yalnızlık
acımı dindirmez cananım
bir sestir beni çağıran
bir sistir dağların koyuklarını örten



efendim;
dönüşmez esintilerim -beklemeyin-
karışınca tan sesi yağmur sesine
ak yazım uzaktan aşka vurulur
ışığım ruhumla aydan dökülür



aydınlığa doğan her yeni gün
mavi meltemi, mehtabını sundu
hududunu Allah çizdi mevsimlerin
ben-i Adem’i müjde sundu her sevgiliye
kanayan dudaklar öptü nergisi
mahşere çeyiz odur armağan
yazgıdır ebediyete umut



üstüme üleşse bütün kâinat
azıksız yaşamaya alışmış ben
küfemde taşırım kutlu sevdaları
-işte odur ki- ben mecnun
ve ah-u zardayım.