YÜREĞİME DÜŞTÜĞÜN GÜNYüreğime düştüğün gün Göğsüne yaslarım başımı O sesi dinlerim Kalbin kreşendolar gibi atarken ... Sürgüler çekilir sular donar gözyaşı yağmur olur Hayalden uzak, o tek bir geceyi hatırlarım Çürüyen kaldırım gülleri görürüm Mahcup boynu bükük hasretinden ağlayan ... Uzaklara, giderim atların yelesinde Yıllanmış kevser şarabı içerim kana kana dudaklarımla hayalinle geçmişe dalarım sensiz, acısız ağrısız Yüreğin üstüne yaslarım başımı düşlere dalarım Çekme ipli ipekten nakış işlemeli yastıklarda Parçalarım örümcek ağını kurdun in kapısını Ağaçlarla konuşurum çıplak ayak aşarım dağları Kutba dokunurum parmak uçuyla uyuyan gökyüzünü uyandırırım Homurdansada Anahtarı isterim bana vaat ettiği cennetin Barış yapmam, mağlup olmuş ak güvercin gibi Apoletlerimi sökerim Saklarım sol göğsümün altına kutsal kanatlarımı Sarılırım mavi gökte asılı duran yıldıza Çıplak kadın resmi asmam duvarına çıplaklığından Ben utanırım Kemal Keceli |
Kalemi, yüreği ve şiiri yürekten alkışlıyorum
Saygılar sunarım.