BİR BAŞ İKİ ELBıkmadan usanmadan taşınır En tepede bir baş kollarda iki el Eskimişleri yeni yapmak ister gibi Şöyle dikkat kesilip bakınca etrafa Başlarını öne eğmiş görürsün öksüz çocukları Gün bugün gene görkemli Kısmet aranmaz dersin bahtlarda Her şeyim var dediğin o zaman Nice nice tahtlar çöker bir anda Koşuşturma başlar çok bir yerde Güler sanırsın o zaman gökler Parmakla gösterdiği zaman o çocuklar Efkarından devrilir Girilmez dediğin burçlu kaleler Sigaramdan bir nefes çekerim Dağılır dumanı etrafa Birazı alır başını gider yare doğru Küllüğünde kan kırmızı gül kalır El direnir sokak sokak Sertliği ondan öğrenirim Bir gün duyulur sabah ezanı Benimde öfkem dikleşir An gelir yaşamlar değişir KEMAL KEÇELİ |