DOKUNMAKTAN ÇEKİNİRİM
Öyle bir hayat ki?
Dokunamazsın Ne yaptığını anlayamazsın Yaşarsın kendi halinde, Olup bitenden habersiz Acı bir söz, tatlı sözü unutturur Bitirir insanı, sindirir kanını emer Sağır eder, duymazsın uslu, isteksiz Kör olur, görmezsin Demir, köprünün beton ayakları Onun demirbaş insanları İşportacılar sessiz Balıkçılar işsiz Martılar aç.. Ve o sabah Dilenciye para veren, sokak kadını Sen ki; toprağımın Kiraz ağcı dal incinir derim Kırılır belki de Bir kiraz için Dokunamam BEN KEMAL KEÇELİ |
Dilenciye
para veren, sokak kadını
Sen ki;
toprağımın
Kiraz ağcı
dal incinir derim
Kırılır belki de
Bir kiraz için
Dokunamam BEN
GÜZEL ÇALIŞMAYDI KUTLARIM.
SAYGILARIMLA...