1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1604
Okunma

Öyle bir hayat ki?
Dokunamazsın
Ne yaptığını anlayamazsın
Yaşarsın kendi halinde,
Olup bitenden habersiz
Acı bir söz,
tatlı sözü unutturur
Bitirir insanı,
sindirir
kanını emer
Sağır eder, duymazsın
uslu, isteksiz
Kör olur, görmezsin
Demir, köprünün beton ayakları
Onun demirbaş insanları
İşportacılar sessiz
Balıkçılar işsiz
Martılar aç..
Ve o sabah
Dilenciye
para veren, sokak kadını
Sen ki;
toprağımın
Kiraz ağcı
dal incinir derim
Kırılır belki de
Bir kiraz için
Dokunamam BEN
KEMAL KEÇELİ