Yüreğime düştüğün gün
Göğsüne yaslarım başımı
O sesi dinlerim
Kalbin kreşendolar gibi atarken
...
Sürgüler çekilir sular donar gözyaşı yağmur olur
Hayalden uzak, o tek bir geceyi hatırlarım
Çürüyen kaldırım gülleri görürüm
Mahcup boynu bükük
hasretinden
ağlayan
...

Uzaklara, giderim
atların yelesinde
Yıllanmış kevser şarabı içerim
kana kana dudaklarımla
hayalinle geçmişe dalarım
sensiz, acısız ağrısız
Yüreğin üstüne yaslarım başımı
düşlere dalarım
Çekme ipli ipekten nakış işlemeli yastıklarda

Parçalarım örümcek ağını kurdun in kapısını
Ağaçlarla konuşurum
çıplak ayak aşarım dağları
Kutba dokunurum parmak uçuyla
uyuyan gökyüzünü uyandırırım
Homurdansada
Anahtarı isterim
bana
vaat ettiği cennetin


Barış yapmam,
mağlup olmuş ak güvercin gibi
Apoletlerimi sökerim
Saklarım sol göğsümün altına
kutsal kanatlarımı
Sarılırım mavi gökte asılı duran yıldıza
Çıplak kadın resmi asmam duvarına
çıplaklığından
Ben utanırım

Kemal Keceli