Anne deyip başlayacağım her şiir özlemle biteceğinden
gecelerimi aydınlatan yakamozu hızla geçiyorum
görgüsü hicabımı doğrulayan hecinler şehreyleyip
bir mısrada sen, bir mısrada çocukluğum
her şeyi örten gizli kelimeler devşiriyorum
Anne diyorum aşktan öte!
Anne diyorum cevapsız dirimli sorular!



Anne yoksun;
gecesi yıldızsız Aşk’ın
dilimin ucunda ihtilâle susan gidişin
güzün soldu güller boynu bükük
damıtıyorum imgeleri kırçıl keselerde
aklın ve aşkın bulamadığı ışıkla



kızıl yağmurlarda buluşuyoruz Anne
yüreğimi serdikçe akşam serinliğine
içtiğim son sigarada parmaklarımı yakıyorum
içimde çınlayan sesin üç beş gün yankılanıyor
yüzüne kalkan bildiğim ehramını öpüyorum Anne


gökyüzü yırtılıyor tan vakti Anne
kaderin ışığında derinden derine
çile toprağımı bereketlendirecek
yazılmamış şiirler biriktirdim
sonrasında bir mülkiyet zarının aramıza girdiği sır
ötelerden düşecek ufuklara
zaman ki göçtüğünde hakikatler

elimi tut elimi bırakma Anne.