BİR YILIN ANATOMİSİ ...!Oldum olası, hiç hoşlanmadım Şu ; Cumartesi ve pazar günlerinden. Yeni haftaya başlamanın telaşı, Çamışırlar akpak olmak içn sıradaydı, Yıkanır ütülenir, Bir bir askılığa dizilirdi. Eskiden siyah beyaz önlüklerdi, Okul günlüğü, Ve, bir yılın anatomisi için, Tiril tiril beklemedeydi. İki dirhem bir çekirdek, Hazır ve tekmildeydi. Haftabaşı, kurulu bir saatti, Yastığımızın altında, Annem; Hiç değişmedi, Halen elinde bir bardak süt Son lokma kapı eşiğinde, Zorla tıkardı boğazımıza, Sitemli , onca laftan sonra. Harçlıksa, O da asgari ücretteydi, Ve, ancak simite yetiyordu. Lezzeti ömür boyu damağımızda kalandı, Savrulan susam taneleri Bir bir geçerdi, hayalimizden. Çantamız kilomuzdan ağırdı, Yükü, boyumuzu aşıyordu. Servis neyimize, Ayaklarımızdı, okul yolunda aşınan. Paçalarımız sırılsıklam, Ne çok azar işitirdik, Düşünce hemen yırtılan önlüğümüz Ve, Düğmesi kopan yakalığımız, Taşkınlığımızın tek tanığıydı, İnkarı da oldukça zordu. Annemin dilinden, vayy halimize, Yılboyu yükümlü olduğumuz, Silgimiz de silemiyordu, Hafızamızda kazınan okul günlüğümüzü, Ve, O ilköğretmenimizi. Saçlarımızla örüyorduk, İki yana düşen yaşamın örgüsünü, Sıramızın bir köşesinde Küçük harfle kazıdığımız çocuksu aşkımızı, Hiç unutmadık. Andımızı heyecanla okurduk, Tenefüsleri sabırsızlıkla beklerdik, Hasta numarasıyla eve kaçmak talebimiz Çoğu zaman ret edilirdi, Yaramazdık, belki de Zeki ve çeviktik. Kar yağınca tatili, dört gözle beklerdik, Karda oynamayı ihmal etmezdik. Şubatı fırsat bilir, Martı kovalardık. Bir sezon yine geçti, Kırık notlarımızdan, Nisan yağmurunu suçlu çıkarırdık. Pekiyi olan ve gururundan, Kırmızı kurdela alan, Bir müzik, bir de resim dersimizdi. Karne günü, en zor günümüzdü, Boncuk boncuk terler akarken yüzümüzden, Eve dönüş, çekilesi bir çileydi, Babamızın azarı, kaçanılmaz bir yazgıydı. Bir okul günlüğü, yine tatildeydi, Hazirandı, matematiğimizin kuvvetli sayıları, Saymakla geçerdi, bir yılın anatomisi, Ve, Yeni eğitim ve öğretim yılının, telaşı... DİCLE AYYILDIZ |
O günleri anımsadım km uzaktaki köyden karda kışta okula yaya gelmeleri ne güzel günlerdi belki çok zorlanıyorduk ama mutluyduk, teknoloji yoktu, ekzost dumanı yoktu, gdo yoktu, her şey doğaldı...
Kutlarım yüreği ve kalemi üstad
selamlar