Ateşi Kucaklamaktır AşkHarelenmiş gövdemin sarkacında karanfil tohumu Baygın gözkapaklarımın alaz döşeğinde yaralı ten Göğsümün en ırağına çörekleniyor yağmur bulutları Dağlar sokuluyor köpürmüş gövdemin sarkıtlarına Keder paralanmış ömrümüzün eş/anlamsız yargısı Ne zaman g/özlerime sokulsa bir kadın, aşk olurum Gönül burçlarımda dalgalanır aşkın o bakir bayrağı Güneşi emzirir imgelerim, bir su göğsünde uyurum Helallik yükle nefesinin buğusuna, ölümsüzlüktür aşk Başıboş gemilerin yanık sırtına tutunarak sana geleyim Gün gelir gözlerinin yamacına ekerim sevda tohumunu Islak dudağına hüzünler sürme, ateşi kucaklamaktır aşk Hangi göğsünde uyutacaksın, yangın sardıkça gövdemi! Coşkumun ölçeksiz vahalarında kaybetmeden sevileri Ne çok yaşamak andı var ah! Gözlerinin derinliklerinde Seni düşünmek, aydınlığı sağmaktır şafağın gülüşünden Selahattin Yetgin |
yine Şiir okudum..teşekkür ederim