inanmak
Savurur korkuları deli bir rüzgar- uzağa-
Kaç ağacın dalı gövdesinden ayrılır, kimbilir Dal yaprağa, ağaç dala muhtaçken Düzen döner, devran değişir, hayat keza! İyi ki ile başlayan cümlelere hapsolmuşsun Müebbet olsun mu ödülün? Esaret değil ki sende kalmalarım! Ben, bizzat, kendim İstedim, Hapsedilmeyi Göğsüne. Ki gök kadar geniş Gök kadar mavi-sin- Bildin değil mi Deliliğe tabii hislerim. Sen de sevmedin mi keşfettiğin O engin hücreyi, Fikrimdeki pranganın zincirini, Cahil cesaretimi… Sevdin Değil mi? Nisan yağmurlarıyla yıkanır yüreğinin kiri Şakacı bir lodosla kurur. Gördün değil mi Gerçek olabilirmiş En ütopik masallar kurtulup vesveselerden-inandığında- |
sevgimle