gülümse bu gün
...
... eski bir resim bu zaman soldurmuş her zamanki gibi soluk sarı artık her şey puslu bir ayna gibi puslanmış bir zaman tahripkardır zaman işte her şey olduğu gibi kalmış aslında geçen giden biten kim bu gün sen mi ben mi yoksa zaman mıydı kim bilebilir ki neredesin şimdi kimlerle avutursun kendini zamana karşı ya ben unutun mu beni sen şimdi yaşıyor musun bu gün bu günü bütün yaşanmışlıklarımıza inat gülümseyebiliyor musun hala elimde olsaydı bulurdum seni biliyor musun bilmek isterdim bu gün neyi yaşıyorsun benden uzaklarda gülümseyişlerine dalmak isterdim gizlice nasıl oyalıyorsun kendini anlardım belki o zaman birlikte yürüdüğümüz yollar yasak artık bana gitmiyorum artık birlikte gittiğimiz hiç bir yere yarım bırakılmışlık hissi çok kötü be gülüm bu günü yaşamak imkansız oralarda bu gün, yaşamak biraz hüzün biraz sen biraz da hasret artık ikimizden bir kalmamış ne bu gün ne de dünde artık şimdi ayrılığı yaşamalı zamanın sarı sayfalarında bir zamanlar bir sen ve bir ben vardı ikimizden de birlikte olan bir dediğimiz duygular adı neydi , şimdi ne önemi var aşk mıydı sevda mı yoksa ben bile unuttum be gülüm gülümseyişlerini düşünürüm bu gün yalnızca gülümse haydi yine hem zamana hem de yalancı aşklara hem de hiç çekinmeden alabildiğine , olabildiğince tüm içtenliğinle gülümse bu gün ... ... ... Mert YİĞİTCAN 2 04 2012 beykoz istanbul |
kimlerle avutursun kendini zamana karşı
ya ben
unutun mu beni sen şimdi
yaşıyor musun bu gün bu günü
bütün yaşanmışlıklarımıza inat
gülümseyebiliyor musun hala
silmeli zihinden geçmişi
gülümsesinki aglayan yürek
huzur dolsun ruhun dehlizlerine
gönül pınarınız hiç kurumasın
gönlünüze saglık saygılar.