Boynumu Bükersem Adam DeğilimYalnız yaşamayı aldım göze ben Sana diz çökersem adam değilim Abı hayat suyum olsan bile sen Bir yudum çekersem adam değilim. Hani hep kölendim. Sözünden cayma Bensiz geçen günü yaşadım sayma Elinden geleni ardına koyma Zulmünden bıkarsan adam değilim. Sen kin düşürdün berrak sevgime Yüreğim buğz eder oldu sevime Körkütük düşmanım şimdi nefsime Boynumu bükersem adam değilim. Anladım nafile Çektiğim cefa Sadece bir semtin adıymış vefa Hasretinle yansam ölsem bin defa Yüzüne bakarsam adam değilim. Sen ister düş ister asıl yakamdan Bir ilmek çözülmez bil ki abamdan Sevgiyle ördüğüm gönül binamdan Bir tuğla yıkarsam adam değilim. Elmas olsan bende etmezsin para Git sana tapacak başka meşk ara Olsan da kalbimde kıvılcım çıra Üfleyip yakarsam adam değilim. Süslesin çilemi işlesin zaman Jul duyarım Senden Dilersem aman Düşlerimi alıp yazsan bir roman Bir satır okursam adam değilim. Sen ne dersen de hepsi angarya Sana akmaz ruhum asi Sakarya Hiç merdiven kurma değilim parya Bir adım çıkarsam adam değilim. Henüz terk etmedim cepheyi, harbi Direnirim Seyit Onbaşı gibi Sen fethetmedikçe asi bu kalbi İçimden sökersem adam değilim. Süleyman Göktekin |
Gönül sesi perde perde yükselip tavan yapmış...
Kalem akmış gitmiş bu güzel ritmin eşliğinde raksederk coşkuyla...
Kutluyorum engin yüreğinizi...
Baki selam ve dualarımla...