YAĞMUR ZAMANI
Dün gece bu şehre yağmur düştü
Seni aradım Sevgilim, uzaklardaydın Beraber ıslanmak vardı aslında Islak saçların perçem perçem düşerdi alnına Ben elimle sıvazlardım Kirpiklerine değerdi yağmur Yüzümüzü verirdik gökyüzüne Ellerimiz büyürdü havada Sonra gülerdik halimize Kahkahalarımız yağmurun sesinde kaybolurdu Ufak buseler doldururdu yüzünü Yağmuru anlamlı kılan şey olurdu Seni sevmeye başka bahaneler bulurdum ben Yağmura yüklerdim sevgimi Deli gibi yağardım üzerine Sırılsıklam aşık olmak nasıl oluyorsa O kadar ıslanırdık boş sokaklarda Elbiselerimiz bütün yağmuru çekene kadar Ayakkabılarımız su dolana kadar Koşmaktan yorulduğumuz ana kadar Belki yağmur son bulana kadar Islanırdık senle Hep ıslanırdık Ve o halde Eve atıp kendimizi Yorgunluğumuzu halılarda kurulardık |
önce yüreğinize sonra kaleminize sağlık