İLMEK İLMEK ÇÖZ BENİBir yağmur çisil çisil indi sonsuz boşluktan; Uyumakla uyanmak arası onda yundum. Zamanın esrarını unutup sarhoşluktan, O güzeller şâhına kavuşmakla avundum. Bir muştunun izine döşedim herbir rengi... Taç yaptım gönüllere sevgilerden çelengi... Örerken nakış nakış bin hazla saf âhengi; Diz çöküp huzurunda ona saygılar sundum. Kuytularda dolandım; kâh düştüm tepetaklak! Yıldızları aradım kirpiklerim ıpıslak! Geceler boyu gezdi göğsümde bir ışıldak; Zifiri karanlığı ürperişle soyundum! Hakk’ı tanımak için kendimizi bilelim! Sevgiyi bu his ile kalbden kalbe ilelim! Derviş Yûnus diyor ki: " Sevelim sevilelim! " Yol vermez yokuşlarda bu mânâya dokundum. Nere gitsem sözünden çağırır bir söz beni; Sönmeye başlayınca yakar hep, köz köz beni. Dolandım yumak yumak, ilmek ilmek çöz beni; Ulu çınar misâli dallarına tutundum! M.Hâlistin KUKUL |
selamlar...