MUHASEBEBir dağın başında yapayalnızım; Boşuna kuşatmış zamanlar beni! Münzevî sarhoşluk, sır sızım sızım; Harfsiz, renksiz, sözsüz kim anlar beni? Bir tarifsiz sükûn, yetmiyor dilim; Yerdeki, gökteki her şey sevgilim! Bu fâni varlığım, ezelimde kim? Niçin kahrediyor bu zanlar beni? Ne kadar yakınım gezegenlere; Halbuki ben nere, oralar nere/ Koskoca kâinat sanki cendere; Çepeçevre sardı kızanlar beni! Başım, başım sargın bir sürü derde; Sanıyor musun ki, iş biter yerde? Beyin ile kalbi çıkarıver de, Bak, nasıl yazıyor, yazanlar beni? Ben ki, yıllar yılı mektep okudum; Nice netîceyle, sebep okudum. Neyi okudumsa edep okudum; Anlar mı, toprağı kazanlar beni? Ne kadar da zormuş, bu yük uhdeme! Yükü veren vermiş: Sakın " Ah!" deme. Dağ yüklenememiş, gelmiş Âdem’e; Ferahlatır bir tek ezanlar beni! M. Halistin KUKUL |
Bir selâm yolla da sağ ve sağlıkta olduğunu bileyim...
Selâm ederim.
kadiryeter
10.4.2014