İlk düşen cemre benim, ilk yaprak açışıyım!
Dupduru pınarların ummâna akışıyım!
Ebabil ordusunda bir kanat çırpışıyım!

Her gün şafakla doğan yepyeni bir duyguyum ben;
Tükenmeyen sırların garip çocuğuyum ben!

Yıldızları taç yapan, hilâlle kucaklaşan;
Geçen her saniyede duvak duvak aklaşan;
Yaklaştıkça daha da daha da berraklaşan;

Bir mukaddes haz ile muhabbet doluyum ben;
Duru göllerde yüzen nazlı bir kuğuyum ben!

Bu ağrılı kafayı boşlukta gezdiremem;
Okyanuslara bile çilemi emziremem.
O hazan iklîmine dirhem dirhem giremem;

Dostluğun, fazîletin dâîmâ çoğuyum ben;
Baharlarda yükselen misk kokan buğuyum ben!

Şâirin kaleminde harfte, kelimedeyim!
Ağzı emzikli bebek, ak sakallı dedeyim!
Saniyede,saatte, hafta, ay, senedeyim;

Kuzey, güney ve batı, fakat hep doğuyum ben;
Güzelliklerin şahı, sevginin tuğuyum ben!

Tükenmeyen sırların garip çocuğuyum ben!

M.Hâlistin KUKUL